برادرت می گفت همه درسها را تمام کرده بودی، می گفت می خواستی دانشجو شوی تا باری از دوش ایرانت برداری...
مادرت می گفت برایت کارت کنکور گرفته بود، می گفت می خواستی دانشجو شوی تا بلند تر فریاد کنی تا بیشتر صدایت را بشنوند...
دیدی دانشجو نشدی، ولی جور ایرانت را کشیدی...
دیدی دانشجو نشدی، ولی هم فریادت از دانشجویان بلندتر شد و هم حرف هایت شندنی تر...
حالا حتما آن طرف منتظری تا ما در دانشگاه مردانگی و شجاعتت بزرگ شویم و پرچمی که به خاطرش آرزو هایت را جا گذاشتی، بلند کنیم.
سهراب ایران روزت مبارک.