«آموزش همسرداری» جایگزین درس تنظیم خانواده شد

یکی بود یکی نبود. سرزمینی بود که قرار شد در دانشگاه هایش درسی به اسم « تنظیم خانواده» به دانشجوها یاد بدهند. دانشجوها با علاقه در این کلاس شرکت کردند تا بفهمند در خانواده چه چیزی را چگونه باید تنظیم کنند تا به نتیجه برسند اما متوجه شدند این درس، یک واحد عملی نیست و همه چیز در حد حرف باقی می ماند. آنها متعجب شدند و پرسیدند پس این درس به چه دردی می خورد؟ جواب شنیدند که در زندگی شخصی خودتان باید از این آموزش ها استفاده کنید، نه اینجا.

دانشجوها که اغلب بیست ساله بودند و هنوز شرایط ازدواج را نداشتند با تعجب گفتند:« حالا ما خانواده مان کجا بود که تنظیمش کنیم؟» استاد جواب داد خوب خانواده تان را تشکیل بدهید! دانشجوها گفتند:« مرسی، ولی مشکل اینجاست که ما شرایطش را نداریم. اصلا این که نشد، خودمان تشکیلش بدهیم بعد هم خودمان تنظیمش کنیم. پس شما اینجا چه کاره اید؟!»

دیدند حق با دانشجوهاست، آنها اول باید خانواده تشکیل می دادند. بنابراین تصمیم براین شد که به جای درس« تنظیم خانواده» درس «تشکیل خانواده» بدهند.
یک نفر گفت:« این دانشجوها سر کلاس، تنظیم خانواده را با تنظیم چیزهای دیگر اشتباه می گرفتند. حالا اگر تشکیل خانواده را یادشان بدهیم می خواهند درجا در همان کلاس آن را تشکیل بدهند. اسم درس را عوض کنید تا باعث ایجاد سوء تفاهم نشود.» نشستند فکر کردند و به این نتیجه رسیدند که حتما از کلمه « آموزش» استفاده کنند تا از همان اول رفع شبهه شود که این یک واحد آموزشی است، نه عملی. سپس، از آنجا که قرار بود دانشجوها را به همسر داشتن تشویق کنند، عبارت «همسرداری» راهم به آن افزودند.

بعد یک نفر پیدا شد و گفت:« مهمترین دلیل تغییر این درس، نگرانی ما درباره آشنایی جوان ها با روش های پیشگیری از بارداری و در نتیجه کاهش جمعیت بوده. این همه قر و اطوار و رایزنی لازم ندارد. شما درسی را که ما می گوییم بدهید و به بقیه اش کاری نداشته باشید. اصلا بگذارید دانشجوها در همان کلاس عملی اش کنند. اگر به افزایش ازدواج های ناموفق و بچه های طلاق انجامید، به ما مربوط نمی شود. اینها باید نگرانی های دولت بعدی باشد. ما در حال حاضر فقط  نگران کاهش جمعیت گرسنگان و بیکاران و ترشیدگان کشورمان هستیم. تازه، از معجزات دیگرمان این است که در آن واحد هم نگران کاهش جمعیت ترشیدگان کشور هستیم و هم نگران افزایش جمعیت ترشیدگان کشور. حالا وسط این همه نگرانی، اسم درس که چندان مهم نیست. آن را بگذارید رایحه خوش ازدواج.... نه، این تکراری است... بگذارید ازدواج خدمتگزار... یا ازدواج مهرورز... یا روان شناسی ازدواج و شکوه همسرداری ... همین خوب است، خیرش را ببینید. بروید ببینیم چه کار می کنید.»

با تشکر از «محسن»

لینک نامربوط: جایی برای انجام کارهای خیر را فراموش نکنید!
لینک حرف دل: دیوار

با عرض معذرت از کسی که با جستجوی شیرین ترین خاطرات زن وشوهری به وبلاگ من رسیده!