سلام

حالتون چطوره؟

یه مطلب در مورد مراکز VOIP پیدا کردم .

گفتم شاید دوست داشته باشین اونو بخونین :

مراکز VOIP :

مراکز VOIP نیز همانند مراکز مخابراتی سنتی می توانند شماره تلفنی را به صورت اختصاصی به یک کاربر اختصاص دهند. این شماره های تلفنی از طریق مراکز اینترنتیVOIP در اختیار کاربران قرار می گیرد، مانند یک آدرس پست الکترونیکی به همراه یک کلمه عبور محافظت می شود. از طریق این شماره، کاربران می توانند به مرکز اینترنتی مزبور متصل شوند و IP دستگاه VOIP خود را به این مرکز اعلام کنند.

در نتیجه کاربران دیگر توسط شماره تلفن خود به مرکز VOIP متصل می شوند و شماره ای که قصد تماس با آن دارند را در اختیار مرکز قرار داده و IP مقصد را دریافت می کنند و از طریق پروتکلIP یک تماس تلفنی را آغاز می کنند. از چنین شبکه هایی با عنوان شبکه های مخابراتی آینده یاد می شود و پیش بینی می شود که به سرعت جایگزین شبکه های مخابراتی کنونی شوند. دلایل اصلی این جایگزینی برتری هایی است که شبکه های مخابراتی آینده به شبکه های مخابراتی کنونی دارند و در زیر به برخی از آنها اشاره می کنیم:

- هزینه بسیار پائین نگهداری شبکه های مخابراتی آینده نسبت به شبکه های مخابراتی کنونی و به دنبال آن، قیمت پائین خرید یک شماره (حتی مجانی) و مکالمه تلفنی.
- پشتیبانی کلیه امکانات مخابراتی کنونی و حتی ارائه خدمات جدید، با هزینه بسیار پائین و سهولت اجرایی بالا.

- جابه جایی آسان شماره های تلفنی به این معنا که یک شماره تلفن مانند یک آدرس پست الکترونیکی از هر نقطه ای از دنیا قابل دسترسی خواهد بود و می توان از طریق آن تماس گرفت و یا با آن ارتباط برقرار کرد.

- قابلیت برنامه نویسی بر روی گوشی های تلفنی همانند یک گوشی موبایل و یا حتی پیشرفته تر از آن.

در ادامه دو نوع شبکه مخابراتی سنتی و آینده را از زوایای دید گوناگون مورد مقایسه قرار می دهیم:

1- استاندارد برقرار کننده ارتباط در شبکه های تلفنی VOIP پروتکل ها و بسته های داده هستند (مانند شبکه های IP) در حالی که در شبکه های مخابراتی سنتی واسط های ارتباطی استاندارد (سوییچ مدارهای درون شبکه) تعریف شده اند.

2- با در نظر گرفتن ماهیت فناوری VOIP و خصوصیات شبکه IP، متوجه خواهیم شد که این شبکه ها از حالات داخلی بسیار کم تری نسبت به یک شبکه مخابراتی سنتی برخوردار هستند. همین امر سبب می شود که نگهداری این گونه شبکه ها بسیار آسان تر و کم هزینه تر باشد.

3- در شبکه های مخابراتی سرویس های مخابراتی درون شبکه مخابراتی (تجهیزات داخلی) مستقر می شوند، یعنی برای داشتن یک سرویس خاص باید مرکز مخابراتی پشتیبانی کننده آن سرویس باشد. به عبارت دیگر تجهیزات کاربر در این نوع سرویس ها تنها از خدمات بهره می برند و چنانچه آماده دریافت خدمات خاصی باشند، تا زمانی که آن سرویس از طرف مرکز مخابرات ارائه نشود، امکان استفاده از آن وجود ندارد. برعکس، در شبکه های مخابراتی بر پایه پروتکل IP، سیستم های نهایی در صورتی که یک سرویس جدید را پشتیبانی کنند، می توانند با یکدیگر (بدون نیاز به تغییر در شبکه مخابراتی) و با استفاده از آن سرویس ارتباط برقرار کنند.
4- هنگام استفاده از شبکه های مخابراتی کنونی، تمامی کنترل های تماس و برقراری ارتباط از طریق مرکز مخابرات (مستقر در شبکه ارتباطی) اعمال می شود، در صورتی که در شبکه های مخابراتی آینده که بر پایه پروتکلIP خواهند بود، تمامی این کنترل ها توسط سیستم های نهایی انجام خواهند گرفت. به عبارت دیگر وابستگی به مرکز مخابراتی حذف خواهد شد.

5- سیستم های مخابراتی جدید که برپایه IP شکل گرفته اند نیز همان درجه اطمینان را که سیستم های مخابراتی کنونی از نظر سالم بودن شبکه تضمین می کنند، پشتیبانی می کنند. نتایج آماری حاصل از بررسی خرابی های شبکه و مقایسه آنها این امر را تائید می کند.
6- دیگر ویژگی سیستم های مخابراتی جدید پویایی و تحول سریع آنها است. به بیان دیگر باید حدود هر 18ماه منتظر پیشرفتی در ابعاد دو برابر سابق در این گونه سیستم ها باشیم، در حالی که شبکه های مخابراتی قدیمی مدت زیادی است که همان شکل سابق را حفظ کرده اند و به ندرت دستخوش تغییرات می شوند. نگاهی گذرا بر تاریخ تحولات شبکه های مخابراتی نشان می دهد که پس از حدود هر 30 سال شاهد تحولاتی محسوس در آنها هستیم که در مقایسه با تحولات شبکه های مخابراتی آینده در عمل ناچیز است.

7- در سیستم های مخابراتیVOIP سرعت برقراری ارتباط به شدت وابسته به قدرت سیستم های نهایی در برقراری ارتباط است در حالی که در سیستم های مخابراتی کنونی این زمان بسیار طولانی است. اما بر روی هم رفته سرعت برقراری ارتباط VOIP که به وسیله سوئیچ بسته های داده کار می کنند به مراتب سریع تر از برقراری ارتباط در شبکه های سوئیچ کننده مدار (شبکه های مخابراتی کنونی) است.

• دروازه هایVOIP
دروازه VOIP در واقع یک واسط بین تلفن های معمولی و شبکه هایIP هستند. کار دروازه هایVOIP را تا حدی می توان با Modemها مقایسه کرد، با این تفاوت که این دستگاه ها به صورت خودکار با دریافت شماره تلفن، نام کاربری و کلمه عبور می توانند به یکISP متصل شوند. افزون بر این دروازه های VOIP به منظور ارسال بسته هایVOIP بهینه شده اند و قادر هستند تا از طریق برقراری ارتباط با مرکز مخابراتیVOIP کارهای برقراری تماس تلفنی و ثبت شماره تلفن بر روی شبکه اینترنت را نیز انجام دهند. این تجهیزات از طریق پروتکل لایه Application خاص مانند SIP با مرکز مخابراتی ارتباط بر قرار می کنند. درباره این پروتکل ها در ادامه همین مقاله مطالبی را بیان خواهیم کرد.

• تاخیر صدا
تاخیر صدا به عنوان یکی از مهم ترین عامل های کیفیت صدا نقش مهمی در شکل گیری یک ارتباط صوتی مطلوب دارد. چنانچه این تاخیر از حدی بیشتر شود، ادامه مکالمه میسر نخواهد بود. این همان تاخیری است که شاید در هنگام یک مکالمه تلفنی راه دور که با استفاده از کارت تلفنی انجام می گیرد، متوجه آن شده باشید. چنانچه تاخیر صدا بیشتر از 200 میلی ثانیه شود، مکالمه تلفنی را از حالت مطلوب خارج می کند و کاربران را دچار مشکل می سازد. هر اندازه این تاخیر کاهش یابد به یک مکالمه ایده آل تلفنی نزدیک تر می شویم.

عامل تاخیر صدا به عنوان بزرگ ترین چالش در فناوری VOIP مطرح بوده است. تاخیر صدا به علت تکنولوژی انتخاب شده در شبکه های مخابراتی سنتی در عمل ناچیز و قابل چشم پوشی است اما در VOIP همه چیز به طور کامل متفاوت است. راهکارهای مختلف که به منظور کاهش تاخیر اعمال شده اند و همچنین پیشرفت فناوری ارتباطات و اینترنت موجب شده است که تاخیر یک ارتباط VOIP که در گذشته ای نه چندان دور به بیش از 600 میلی ثانیه می رسید و در عمل ادامه مکالمه را ناممکن می ساخت به حد مطلوب 100 میلی ثانیه برسد.

به منظور مقابله با تاخیر صدای احتمالی که به هر دلیل و از جمله ترافیک بالای شبکه ارتباطی ایجاد می شود، تدابیر واکنشی متعددی اندیشیده شده است. در ارتباطاتی که به صورت متقابل (interactive) هستند، بسته های صدایی که خراب می شوند دوباره ارسال نمی شوند. این کار باعث افت کیفیت صدا می شود در حالی که تاخیر را نامحسوس می سازد. بنابراین در این گونه ارتباطات به طور معمول از پروتکل UDP در لایه ارسال استفاده می شود. در حالی که ارسال صدا به صورت offline انجام گیرد، این بسته ها دوباره ارسال می شوند تا بهترین کیفیت ممکن حاصل شود. در این موارد پروتکل TCP در لایه ارسال بهترین انتخاب است.

اصلاح خطا به صورت (Forward Error Correction) FEC یکی دیگر از تدابیری است که در هنگام خرابی بسته ها و برای جلوگیری از تاخیر صدا و افت کیفیت آن اندیشیده می شود. به این ترتیب، وسیله دریافت کننده صدا دارای این قابلیت است که در صورت خرابی بسته ها، آ نها را اصلاح و بازسازی کند. این کار که هزینه سخت افزاری بالاتری می طلبد نیاز به اطلاعات جانبی و مکملی دارد که کار شناسایی و اصلاح خطا را میسر می سازد. این اطلاعات در همان بسته VOIP جای می گیرند و البته حجم بسته و ترافیک شبکه را افزایش می دهند.

در سیستم های معمولی تلفنی و ازجمله VOIP همواره از هر یک از دو دستگاه برقرار کننده ارتباط کار نمونه برداری صدا و ارسال انجام می شود. حال چه کسی در حال صحبت کردن باشد و یا نباشد. در نظر داشته باشید که در یک مکالمه معمولی تلفنی در هر زمان تنها یکی از طرفین در حال صحبت هستند و فرد دیگر در حال شنیدن است. به علاوه زمان نهایی نیز وجود دارد که هیچ یک از طرفین صحبت نمی کنند و برای مثال به موضوع خاصی فکر می کنند. حال اگر بتوانیم کاری کنیم که هر یک از دو دستگاه ارسال کننده صدا تنها زمانی اقدام به این کار کنند که صدایی با ارزش در محیط وجود داشته باشد، به مقدار زیادی ترافیک شبکه را کاهش داده ایم. همین ایده ساده در بسیاری از گوشی هایVOIP موجب اضافه شدن وسیله ای به نام (VAD (Voice Activity Detector شده است. کار این وسیله تشخیص صدا در محیط و تعیین فرستادن یا نفرستادن آن است.

امیدوارم خوشتون اومده باشه.

روزهای بعد مطالب بیشتری در مورد شبکه های مخابراتی براتون می نویسم.

این گلهای زیبا هم تقدیم به شما عزیزان :

موفق و پیروز باشید .

داشت یادم می رفت : نظر یادتون نره . منتظرم لطفتون هستم .