آلزایمر

پژوهشگران انگلیسی و نروژی دریافته اند که افراد بیماری که به سطح ضعیفی از دمانس (زوال عقلی) مبتلا هستند مستعد ابتلا به یکی از سطوح بیماری آلزایمر نیز هستند.

با مصرف ویتامین B می توان از زوال سریع سلولهای مغزی جلوگیری کرد.

پژوهشگران آزمایشی بر روی 178 داوطلب با سن بیش از 70 سال انجام داده اند و بیش از دو سال به آنها دز بالایی از اسیدفولیک و ویتامین B6 یا B12 خوراندند.

بیمارانی که ویتامین B دریافت کردند، سرعت زوال سلولهای مغز آنها به طور متوسط تا 30 درصد کاهش یافت. این ویتامین بر روی ساختار مغز نقش محافظتی ایفا می کند.

در عین حال دانشمندان ، بیماران را از مصرف زیاد دوز بالای ویتامین ها، برحذر داشته اند چراکه مصرف زیاد ویتامین ها می تواند زمینه ساز بروز سرطان شود.

ویتامین B در گوشت، تخم مرغ، ماهی و سبزیجات (سبز رنگ) وجود دارد.

همچنین تحقیق پژوهشگران ملبورن استرالیا نقش پیش ماده پروتئین بتا آمیلوئید (APP) را که عامل تشکیل پلاک ها در مغز مبتلایان به آلزایمر است را ، نشان داده است.

به عبارت ساده تر عناصر آهن و روی روند بیماری آلزایمر را تشدید می کند، در شرایط سلامتی و طبیعی عنصر روی به سیگنال دهی عصبی کمک می کند اما در بیماری آلزایمر این عنصر در پلاک ها گرفتار می شود و هم عملکرد آهن زدایی APP را مختل می کند و هم مانع می شود که نورون ها برای دریافت میزان روی مورد نیاز خود سیگنال دهی کنند.

در بیماری آلزایمر، بیماران ظرف چند سال دیگر نمی دانند، چه کسی هستند، خویشاوندان خود را نمی شناسند و تمام خاطرات شخصی شان را از دست می دهند.

شایعترین علایم آلزایمر شامل فراموشی وقایع اخیرا اتفاق افتاده، دشواری فزاینده در انجام کارهای نیازمند قوه عقلانی مثل وظایف شغلی ، رسیدگی به امور مالی یا مدیریت خانه، تغییرات شخصیتی از جمله ناتوانی در کنترل هیجانات و اختلال در قضاوت است.

در مراحل پیشرفته تر فرد با مشکل در انجام کارهای ساده مثل انتخاب لباس یا انجام محاسبات ساده ریاضی ، ناتوانی در شناسایی افراد آشنا، بی علاقگی به بهداشت شخصی یا ظاهر، مشکل در غذا خوردن، گرفتن حالت تهاجمی و انکار تمام این مشکلات مواجه می شود.

از دیگر نشانه های آلزایمر می توان به عوارض مربوط به لثه اشاره کرد همچنین جراحی و افسردگی زمینه بروز آلزایمر را فراهم می آورد.